Ontdekt het Brugse Ommeland

 

Woensdag 24 december. 

Het is 12u30 als ik de parking Tudor bereik die gelegen is in de Zeeweg. Buitentemperatuur is amper 3°, maar het winterzonnetje doet zijn best om het aangenaam te maken. Ik bevind me hier in het Brugse Ommeland. Wandelroutes met knooppunten zijn er wel maar niet in dit gebied. Dus even naar het infobord om te zien wat hier de mogelijkheden zijn, en die zijn hier wel degelijk aanwezig in de vorm van vooral korte wandelingen. Dan is het toch eerst tijd voor een tas koffie. De parking is vrij groot met voldoende parkeerplaatsen maar ligt wel vlak naast de E40 snelweg. Volgens de reviews die ik las op park4night is dat 's nachts wel een probleem als je geen vaste slaper bent. Nadat ik de wandelschoenen heb aangetrokken de camera heb genomen begeef ik me naar het infobord daar staan verschillende routes via thema bordjes. Ik beslis de route te nemen met de rode driehoeken 'een rondje Tudor' van 2,5 Km. Bij het verlaten van de onverharde parking sla ik links af. Ik wandel langs het pad waar meteen het kasteel Tudor al verschijnt tussen de bomen. Wat verderop kom ik aan de kruidentuin, die er nu wat troosteloos bij ligt. 

Daarna gaat de tocht verder via het pad naar het kasteel. De tuin zou best wel eens een opknapbeurt kunnen gebruiken Het kasteel zelf oogt wel mooi. Het doet nu dienst als een plek voor banketten en seminaries. Elke zondag is er brunch, reserveren noodzakelijk. Maar hun website doet het alvast niet. Van het koetshuis werd een tea-room gemaakt dat zich links achter het kasteel bevind. Na de foto’s genomen te hebben zet ik mijn wandeling verder.

Erg duidelijk kan je de bewegwijzering niet noemen en zo nu en dan moet ik even terug van waar ik kwam, uiteindelijk geef ik er de brui aan en wandel gewoon wat door het bos om dan via het kasteel terug naar de parking te wandelen. 

Zo werd de korte wandeling iets langer dan gepland. Eens terug in de Bravia voel je wel het verschil. Maar na een uur gaat de verwarming toch aan, eerst nog even de nieuwe gasfles die ik gisteren kocht bij de Aveve in Kalken op zijn plaats zetten en vastsnoeren. Daarna aansluiten wat heel eenvoudig is met het druksysteem en het bed kan terug naar beneden. Met zijn 16° is het lekker warm in de Bravia. Ondertussen blijven de auto’s en vrachtwagens hier maar voorbij razen. Daarom overweeg ik om morgen hier wat verderop eens een kijkje te gaan nemen om eventueel daar heen te verhuizen. Nu de avond gevallen is en de auto's van de wandelaars weg zijn sta ik hier alleen er is geen verlichting op de parking waardoor het hier pikdonker is.

En ook al is het kerstavond, het kerstdiner bestaat simpel uit stokbrood met een stukje Brie erbij. Een glas Bordeaux van 2022 maakt mij kerstdiner volledig. De rest van de avond wordt zoals gewoonlijk gevuld met wat kruiswoordraadsel en de smartphone. Ik ga toch eens moeten de knoop doorhakken om een televisie te instaleren in de Bravia in combinatie met een Starlink zodat ik overal waar ik sta over ongelimiteerd internet kan beschikken voor zowel men laptop als voor het streamen van tv programma's. Maar ook een EcoFlow staat nog op het verlanglijstje die zou dan voor nog meer stroomvoorziening moeten zorgen zodat ik nog langer kan vrij staan. Nu ja vrij staan je zegt daar al iets. Het wordt steeds moeilijker om nog een plaatjes te vinden waar je kan overnachten. Daar kom ik een andere keer wel op terug.

Ik besluit dan maar even televisie te kijken op het kleine scherm van de smartphone via Pickx van Proximus. Buiten de zoveelste herhaling van 'FC De Kampioenen' is er niet veel te zien. Dus kijk ik daar dan nog maar eens naar. Wanneer deze is afgelopen merk ik dat het reeds middernacht is en tijd om de slaapzak in te duiken. Buiten heerst dan nog steeds het geruis van voorbij rijdende voertuigen. Uiteindelijk moet ik toch nog vrij vlug de slaap gevonden hebben. 

Half negen en ik kruip het bed uit en begin aan het ontbijt, buiten neem het lawaai al terug toe. Je vraagt je af waar die mensen op Kerstdag toch overal heen moeten. Na het ontbijt maak ik al wat tijd om aan mijn reisverhaal te schrijven. Ondertussen is buiten de duisternis verdwenen en is het tijd om mij klaar maken voor de wandeling van de dag. Met name de Drie kastelen wandeling van 12,7 Km. Buiten temperatuur is momenteel -2° en in de Bravia is het lekker warm. Het enthousiasme om eraan te beginnen is niet erg groot. Maar eens de koffie opgedronken begeef ik mij op pad warm ingeduffeld en met handschoenen. De Drie kastelen route loop in de beginfase over het stukje dat ik gisteren al deed en dus laat ik de camera nog even in de rugzak. Eens goed aan het stappen valt het dan nog wel mee vooral op de plaatsen waar het zonnetje schijnt scheelt het hem een graad. Het loopt voornamelijk via bospaden en zo beland ik dan in de Diksmuidse Heerweg waar ik het net al over had. Wat een alternatief zou kunnen zijn om er te overnachten. Er staat daar trouwens een buscamper maar zoals ik al dacht ook hier redelijk wat lawaai. Ik stap verder en sla rechts af via het Planetenpad. Na een poosje bereik ik domein Beisbroek met het kasteel waarin onder andere Cozmix een Planetarium gevestigd is. 

Daarna gaat de wandeling verder via de Beisbroekdreef richting en door het Chartreuzinnenbos, voornamelijk langs onverharde wegen en hier en daar een plasje water met een dun ijslaagje erop. De snelweg is nooit ver weg je blijft hem steeds op de achtergrond horen. Dan pas besef je hoe schaars de natuur in België geworden is. Ook hier kom je zo nu en dan nog een kapelletje tegen. En zo kom ik terug aan de Zeeweg die we oversteken om via Boomgaard Chartreusinne verder te wandelen. Aan het eind van het pad slaan we rechts af en wat verderop terug naar rechts vervolgens naar links. We bevinden ons dan terug in de Diksmuidse Heerweg die we een tijdje volgen. Zo wandelen we voorbij de Hoeve Hermitagie die dateert uit 1736. Jammer dat ik daar geen foto's van genomen heb, maar ik beloof het goed te maken bij mijn volgende bezoek. Iets verder op sla ik dan rechts af, zo kom ik dan bij de vrij drukke Torhoutse steenweg die we over steken en via de parking Tillegembos gaat het naar het speelplein. Een parking waar je met de camper enkel overdag mag parkeren en niet mag overnachten.

Daar hou ik even halt voor deze oldtimer tractor. Wat verderop de bevroren vijver. Wanneer ik dan uiteindelijk aankom bij het kasteel van Tillegem is dit even een wow moment, het is alvast het mooiste van de drie en ik maak met veel plezier enkele tientallen meters extra's voor wat extra foto’s. Daarna gaat het richting het kasteel zelf dat omringt is door water. 

Je wandelt er rond het kasteel heen en daarna gaat het naar links, maar eerst de camera terug in de rugzak en de handschoenen aan want men vinger voelden dan reeds als frisco’s.

Ik geniet nog even van het uitzicht en het kasteel dat nu dienst doet als Streekhuis Noord-West Vlaanderen, het kasteel is echter niet publiek toegankelijk. Ik wandel verder en net achter het hoekje heb je de Herdenkingsplek 'onvoltooid', maar ik heb pas de camera opgeborgen en niet veel zin om hem al terug boven te halen. Ik kom volgend jaar met de zomer graag nog eens terug om daar foto's van te nemen.

De wandeling gaat verder door het bos tot ik uitkom in de Generaal Naessens de Loncinlaan bij het Kruis der gefusilleerden.
Een oorlogsmonument voor Belgische verzetsstrijders die in 1942 in de directe omgeving werden geëxecuteerd.

Daarna berg ik de camera weer op en gaat de wandeling verder, ik begin dan al wat last te krijgen in de schouder en de nek. Misschien zit de rugzak met al mijn cameraspullen hier voor iets tussen, ik weet het niet. Het is dan nog een heel eindje tot ik aan de doorsteek voor fietsers kom. Dat is gelegen onder de brug van de Torhoutse Steenweg die over de E40 loopt. Ik had al een tijdje het vermoeden dat ik hier zou uitkomen. Daarna gaat het langs een smal pad richting de parking, waar de Bravia mij opwacht. Terug in de Bravia ging al vlug de verwarming aan. Ik eet dan nog de rest van het stokbrood en de Brie kaas met een tasje Royco soep en dat laatste kan smaken met het koude weer.

Later op de avond geniet ik nog van wat er overbleef van men fles wijn en ga ik al vroeg slapen. Maar rond twee uur werd ik de eerste keer wakker, in de slaapzak was het veel te warm. Ik besloot om de temperatuur wat te laten zakken, dus het bed uit en even bij het bedieningspaneel boven de schuifdeur de temperatuur opnieuw instellen. Daarna terug het bed in, tot ik een tweede maal wakker werd rond half zeven. Toen voelde het buiten de slaapzak fris aan. Ik luister en merk op dat de Truma niet meer te horen is. Dus terug uit bed en inderdaad, op het scherm de error code dat wijst op een lege gasfles. Er zit dus niks anders op dan het bed op te klappen het middenstuk weg te nemen en overschakelen naar de tweede fles. Plezant is anders als je dat in je adamskostuum in een koude camper moet doen. Maar heb wel het geluk dat dit van binnenuit kan geregeld worden. Bij de LMC moest ik naar buiten om de kraantjes open en dicht te draaien. Om misverstanden te voorkomen dat deed ik dan wel met kleding aan. Daarna vlug terug de slaapzak in en wat later start de truma terug op en kan ik bij het opstaan terug genieten van de heerlijke warmte.

De bedoeling was om na het ontbijt wat verderop te rijden er is nog een locatie op amper 15 minuten rijden van hier dat al een tijd op de bucketlist staat. Maar de zin ontbreek wat. Ik doe dit wel als ik met de zomer terug kom en dus ruim ik alles op werpen nog een blik op de parking en de voorbij razende voertuigen en begeef me dan op weg naar huis. Ondanks het onophoudelijk verkeer tot laat in de nacht was mijn uitstap toch geslaagd en had ik volop genoten van het Brugse ommeland. En zoals ik reeds zei kom ik vast en zeker terug want ook hier is nog niet alles gezien.

Wil je in de toekomst niks van deze reisverhalen en foto's missen?, klik dan even op volgen rechts in de tabel. Zo blijf je steeds op de hoogte van de nieuwe reisverhalen.