Bornem van 31/08 tot 2/9/2024

Het is al vrij laat als ik zaterdag vertrek met de Bravia, mijn plannen zijn ondertussen al enkele malen aangepast. Eerst zou het Reuver, Brüggen worden, dan werd het de Kalmthoutse heide en uiteindelijk belande ik op de parking aan de Oudbroekpolderdijk in Bornem. Ik had effen geen zin om ver te rijden en het weerbericht daar werd ik ook al niet veel wijzer van. De Kalmthoutse Heide vreesde ik er voor geen plek te vinden, tijdens het weekend kan het daar vrij druk zijn en ik was er ooit al eens geweest met de LMC. Toen kon je nog op beide parkings gaan staan nu enkel nog op de parking aan de rechterzijde en dat voor maximum 48 uur. Ik ben toen noodgedwongen door gereden naar Hoogstraten. En ook al ben ik hier in Bornem reeds geweest ik heb al verschillende nieuwe plekjes die ik nog moet ontdekken. De zeesluis en het kasteel d’Ursel om er maar twee te noemen. Eens ik gesetteld ben en genoten heb van een kopje Caramel Macchiato van Starbucks is het tijd om de nieuwe laptop eens uit te testen. Die zijn batterij is plat maar met de lithiumbatterij in de Bravia is dat zo verholpen. Alleen het internet ontbreekt maar dat probleem zou weldra opgelost kunnen worden met de aanschaf van een Starlink schotel. Die zou er kunnen voor zorgen waar ik ook ga of sta steeds over het internet kan beschikken en dit voor de laptop en het kijken naar de televisie. Alleen moet ik dat nog even bekijken hoe we dat thuis dan gaan oplossen, zodat ik Proximus dan niet meer nodig heb.

Ik heb vrij goed geslapen al hoewel ik wat last had van een mug die hier toch op een of andere manier binnen geraakt was. Na het ochtend ontbijt gaan de wandelschoenen aan en begeef ik mij op de dijk en gaan naar links. Na de passage van het veer van Wintam- Rupelmonde kom ik dan aan het beeld van "De Dijkgravin" een werk van Mariette Coppens dat verwijst naar de roman van Marie Gevers. Die vertelt het verhaal van een meisje dat na de dood van haar vader zijn functie als dijkgraaf in de buurt van Temse overneemt. 

Daar sla ik links af en via de Notelaerdreef, gaat het richting het kasteel van d’Ursel. 

Het kasteel was gedurende meer dan 350 jaar het zomerverblijf van de hertog van Ursel en zijn familie, naast hun hoofdresidentie in Brussel. Het omwald buitengoed in Hingene kwam in 1608 in het bezit van Conrad Schetz, naast het omwald goed reikte de gronden tot aan de boorden van de Schelde. Hij liet het landgoed verbouwen tot een groot zomerverblijf. In 1761-1765 liet diens achterkleinzoon, intussen hertog Karel van Ursel van het Huis Ursel, het kasteel verbouwen door Giovanni Niccolò Servandoni tot zijn huidige neoclassicistische vorm. Ook werd aan de Schelde een jachtpaviljoen gebouwd aan de dijk, en de tuinen aangelegd in Franse stijl, die later evolueerde tot een Engelse Landschapstuin en arboretum. 

Rond 1973 verliet de hertog het kasteel, waardoor de toestand van de gebouwen langzaam verslechterde. De gemeente Hingene besliste op de gemeenteraadszitting van 11 maart 1972 om een bod van 15 miljoen Belgische frank (uiterste datum was 15 maart) te doen aan de hertogelijke familie, die dit bod aanvaardde. Door de gemeentefusie van 1977 kwam het in handen van de gemeente Bornem en daar was geen geld om dit kasteel te restaureren. In de jaren 1980 organiseerde de oprichter van brandstoffen Maes, Jef Maes, met een comité en tal van andere verenigingen de Kasteelfeesten, waar men toch een glimp kon nemen binnen het kasteel, hetzij de inkomhal. De andere ruimtes in het kasteel waren er erg aan toe. Sinds 10 juli 1984 is het een beschermd monument, ook het groot park, met een jeugdverblijfcentrum en het jachtpaviljoen de Notelaer aan de Schelde zijn openbaar toegankelijk voor het publiek.

Na wat rond te wandelen in het park gaat het terug richting de Bravia. 

Eens terug in de Bravia is het tijd voor een ijskoude Red Bull daarna een flinke maaltijd even later is het bakken en braden in de Bravia. Wanneer het half twee is zit ik voor de smartphone want het is hoogtijd voor de voetbal derby tussen Club en Cercle en gewonnen door Blauw Zwart uiteraard. Bedoeling was om nog even te gaan wandelen maar het is snikheet en veel zin heb ik er niet in, ik ga wat op het bed liggen en zet de Maxx Air aan. Dat helpt toch een beetje maar als ik wat later overeind kom is de T-shirt zeik nat van het zweet. Buiten nog eens naar het journaal kijken doe ik niet veel meer die dag. Ik neem nog wat foto’s van de zonsondergang en zet me buiten in de vouwzetel tot het donker wordt en terug aangevallen wordt door die vervelende beesten. Dan maar naar binnen en nog wat aan men verhaal schrijven voor de blog op de nieuwe Lenovo laptop. Maar daar is het nog steeds een sauna ook al staan de dakvensters open en de schuifdeur, die zijn uiteraard allen voorzien van een vliegraam om ongewenste gasten buiten te houden, nu ja als er niet eentje door de mazen van het net weet te glippen.

Zondag nacht, ik ben vrij vroeg gaan slapen maar kan de slaap niet vinden deze maal is het de warmte en ja hoor daar is ze weer. Het is iets voor vier uur als ik uit bed kruip en probeer dat beest te vinden, maar dat lukt niet en na even iets te hebben gedronken en even het toilet te hebben opgezocht doe ik een nieuwe poging tot ik rond half vijf het voor bekeken houd en opsta ontbijt en me klaar maak voor de wandeling. 

Ik voel me niet echt lekker aan mijn maag daar sukkel ik al jaren mee en beslist al vlug de uitgestippelde route niet te volgen. Later gaat het iets beter en na wat foto’s te hebben genomen van de zeesluis wandel ik terug langs een baantje dat ik wel eens nader wil bekijken om te zien of ik daar ook eventueel kan staan met de Bravia. Dat zou wel lukken bij droog weer op het gras maar ik kan beter blijven staan waar ik sta.

Terug bij de Bravia trek ik de trui uit smeer ik zonnecrème en zet ik de wandeling verder richting de Notelaer. Zoals ik reeds eerder zei behoorde dit ook bij het kasteel. Voor de liefhebbers van Vlaamse tv reeksen zal het gebouw dat momenteel gerestaureerd wordt zeker bekend voorkomen als het decor van de VRT reeks “Stille Waters”. Je kan er meer over vernemen in mijn bericht Vlaanderen.

Ik maak er een wandeling door het bos waar ik een eekhoorn opmerk maar veel zin in poseren blijkt hij niet te hebben en hij is meteen riebedebie.

Ik zet de wandeling verder richting de camperplaats die nu een bouwwerf is door de delta werken die er plaats vinden. Na nog wat foto’s te hebben genomen keer ik terug via de zelfde route naar de Bravia. Ik heb de dag voordien trouwens een stappenteller gedownload op de smartphone die ik ook aan het uittesten ben. Terub bij de Bravia is het tijd om even de stappenteller er op na te kijken die vertelt me dat ik 20.152 stappen heb gezet in 3u54m, 1.151,8 kcal heb verbrand op een afstand van 14,5 Km.

Na een korte rustpauze begin ik aan de maaltijd daarna volgt de afwas. Nog even wat schrijven aan mijn verhaal voor de blog en daarna maak ik mij op om huiswaarts te keren. Terug thuis gaat de Bravia de volgende dag even aan de stroom om de Lithiumbatterij eens 100% op te laden, dat is toch minstens 2 maal per jaar nodig.En zo kwam er terug een eind aan een prachtig weekend, ondertussen heb ik al eens wat informatie ingewonnen over de Starlink maar ben ik er nog niet helemaal uit wat ik ga doen.