Men jaarlijks verlof is al drie weken ver en ik ben nog niet eens weg geweest met de Bravia. De eerste weken was het vooral wat klussen aan het huis en in de tuin. Met de Bravia naar de keuring en de auto naar de garage voor zijn onderhoud en twee nieuwe banden vooraan. Met de RCZ R waren er terug problemen en moest ik terug, of liever gezegd waren er weer problemen met de mensen van De Keukeleire bij Imacar in Heusden, die hebben blijkbaar nog nooit van remblokjes gehoord, laat staan dat die zo nu en dan ook eens vervangen moeten worden. Resultaat remschijven om zeep en dat terwijl ik nadrukkelijk tot twee maal toe gevraagd had die piepende remmen te contoleren. Maar onze wijsneus aan de onthaal ging mij eens vertellen dat het zandkorreltjes waren en dat enkel een hoge drukreiniger kon helpen. Toen ik na zijn onderhoud thuis kwam merkte ik even later dat hij ook vloeistof aan het lekken was.
Dus de volgende dinsdag terug naar de garage voor de nieuwe remschijven, na twee uur wachten kwam er eentje bij mij om te zeggen dat ook de ene remklauw om zeep was en dat het nog eens 1000 € extra ging kosten. Tot overmaat van ramp moesten ze dat ook nog eens bestellen en zo was ik verplicht mijn RCZ R er achter te laten en met een vervang auto naar huis te rijden. De volgende dag in de late namiddag kon ik hem gaan ophalen. Rekening over de 4.000 euro, vijf jaar terug hadden ze ook al de helft van mijn motor vervangen terwijl het simpel een kapot printplaatje was en ik zal maar zwijgen hoeveel me dat uiteindelijk allemaal koste of ik krijg weer last aan mijn maag. Je kan al evengoed bij DDT Cars op onderhoud gaan daar wordt je ook in de zak gezet. Een ding is zeker ik zet daar geen voet meer binnen.
Alsof dat nog niet genoeg is laat de PC het ook nog eens afweten, die zijn geheugen zit eivol en kan niks meer updaten, het schrijven van dit reisverslag gaat nog wel, alleen krijg ik mijn foto's van de Canon niet meer overgeladen naar de PC. Vandaar dat dit reisverslag vertraging op liep.
Eigenlijk zou het een weekje Reuver (Nederland), Brüggen (Duitsland) en Swalmen (Nederland) worden maar de zin was weg ook omdat ik telkens naar de garage moest en dus koos ik voor een kortere uitstap in eigen land. Eerste stop was aan het bezoekerscentrum Lieteberg in Zutedaal nabij Lanaken. Een grote parking maar wel druk. Ook de eerste meters van de wandeling die via de Blookbergstraat en het klauterbos naar het bezoekerscentrum en het Insektenmuseum Entomopolis gaat. We volgen deze maal niet de wandelknooppunten maar de oranje cirkels, een wandelroute van 13,5 km.
We komen in de Pastoorstraat waar we links afslaan en daarna rechts via de Zuurbroekstraat naar de Kennepstraat. Even later duiken we dan het bos in. De wandeling loopt regelmatig langs drukke wegen en dat is niet echt aangenaam wandelen. Zo passeer ik aan het ijsparadijs, dat zegt me wel iets. Op deze plek was ik al eerder geweest met de LMC in 2020 toen men Zenec navigatie me alle kanten opstuurde behalve de juiste. Terug in de camper eerst wat eten en daarna een eerste maal douchen in de camper. Het voelt een beetje als een sardien in een blik maar het is te doen. Achteraf vergt het heel wat werk om alles droog te wrijven, alle dakvensters en de zijdeur gaan open zodat het vocht uit de camper kan. En ondertussen geniet ik van een streekbiertje en zit ik heerlijk buiten in men vouwstoel. Ik ga wel vroeg naar bed want ik wil de volgende dag verder rijden naar een parking iets verderop. Lieteberg is leuk maar één dag is meer dan genoeg. De bedoeling is parkeren op de parking aan de Neerhagenweg, maar daar geraken wordt moeilijk een bord toont me een doodlopende straat maar ik doe toch maar een poging en plots staat er een container in het midden van de weg dus weer keren en dan stuur de navigatie me opnieuw een doodlopen straatje in en zegt me doodleuk gelieve u over 400 meter om te keren. Ik was meteen gestopt en reed er achterwaarts terug uit. Daarna probeer ze het nog een keer of twee. Dan maar zelf een route gaan kiezen en plots merk ik een bord op met Parking Pietersheim. Daar aangekomen is er blijkbaar iets te doen, de parking is volzet en dus zit er niks anders op dan verder te rijden. Nog thans had ik daar graag een bezoek gebracht aan de Waterburcht Pietersheim, achteraf bleek dat dit niet de parking was die ik zocht deze lag aan de Merodelaan terwijl de andere parking wat verderop lag. Achteraf terug thuis bleek dat ik nog iets verder had moeten rijden in plaats van af te slaan naar de parking Pietersheim.
Dus reed ik maar richting Parking Salamander aan de Joseph Smeetslaan. Ook daar vrij druk maar vond ik toch nog een plaats om te staan. Hier was ik al eerder geweest zie mijn reisverslag "Herinneringen aan de LMC - Deel 2" Ik stond er toen wel op de camping Salamander recht tegenover de parking, nu staan we vrij. Ik had vooraf via Google Maps nog eens gekeken en gezien dat er ook nog andere wandelroutes waren.
Bij het uitkomen van de bos gaan we naar rechts ik weet dan al wat er te wachten staat. Ik wandel langs een kudde grazende schapen om vervolgens naar beneden te gaan. Stevige wandelschoenen is hier zeker geen overbodige luxe.
Eens beneden wandel ik langs het water en de zandgroeve daar moet je wel opletten voor het "Over Drijfzand". Ik zet de wandeling verder en na het afdalen is het terug tijd voor de tweede kuitenbijter van de dag. Na de zware inspanning waarvan ik even moet bekomen wordt je wel beloond met dit prachtig uitzicht over de witzandgroeve. Boven sla ik rechts af trouwens en blijf de rode driehoeken volgen, dit is een wandeling van 7,5 Km.
Wanneer ik terug bij de Bravia kom is het tijd voor een koffie en even wat rusten op bed. Daarna begin ik aan de maaltijd van de dag een koude pla. Een tv is nog steeds niet aan boord dus vul ik de avond met wat lezen en kruiswoordraadsels.
Die nacht kan ik terug de slaap niet vinden en het wordt er niet beter op als het ook nog eens begint te regenen. De Bravia staat onder de bomen en na de regen komt natuurlijk de drup van waterparels die van blad naar blad gaan en uiteindelijk op het dak van mijn Bravia belanden. En alsof dit nog niet allemaal erg genoeg is begint die rookmelder ook nog eens kortstondig te piepen. Ik had het met de LMC ook eens voor, het was de batterij die zo goed als leeg was. Wanneer ik er genoeg van heb spring ik uit bed het is pas half zes trek mijn kledij aan en start de Bravia die ik nu aan de andere kant van de parking plaats en daar staan geen bomen en is er ook geen gedrup meer op het dak. En het batterijtje is er even uitgehaald zodat ik daar ook al geen last meer van heb. Ik kruip niet meer terug in de slaapzak maar leg me gewoon wat op het bed en probeer toch nog iets te slapen.
Toch rond acht uur zit ik al aan het ontbijt vandaag staat een wandeling op het programma waarvan ik niet weet wat er mij te wachten staat. We lopen de schuine helling op tussen de bomen en komen zo op het fietspad dat me leid naar de brug over de Joseph Smeetslaan, ik volg die dag de paarse bordjes, goed voor 8,5 Km.
En plots sta ik daar aan het vroeger stationnetje van Eisden. Tot voor kort totaal bouwvallig maar ondertussen mooi gerestaureerd. Het is nog kalm aan Café De Statie, maar ook nog wat vroeg om nu al een trappist te nuttigen. Dus zet ik mijn wandeling verder en kom ik vast en zeker nog wel eens terug.
Plots wordt men aandacht getrokken, ik baan me een weg naar boven tussen de bomen en kom uit op de oude spoorlijn of wat ooit het kolenspoor was. Treinen reden hier op en af met wagons vol kolen die afkomstig waren van de steenkoolmijnen uit de regio. Nu neemt de natuur terug wat hem ooit ontnomen werd door de mens.
Uiteindelijk kom ik weer uit op de Joseph Smeetslaan maar er staan plots geen pijlen of bordjes meer, ik keer zelfs een hele eind terug naar de laatste paal die ik tegenkwam die gaf rechtdoor aan dus gok ik maar op links afslaan en dat bleek de goede keuze te zijn. Wat verder steek in de straat over en lopen links terug de bos en de heide in.
Daar passeer ik voorbij dit meetstation van de universiteit van Antwerpen dat er onze luchtkwaliteit meet. Ik kom daar later nog eens op terug.
Na een flinke wandeling kom ik terug aan de trap die ik de dag voorheen had genomen en deze doe ik nog maals en de rest van het traject naar beneden via het water en de zandgroeve terug naar boven, daar neem ik even de tijd om te rusten op de zitbank. Daarna gaat de wandeling verder tot ik bij het houten hek kom waar ik de dag voorheen door gegaan was. Deze maal sla ik links af en daar wacht mij alweer een ferme kuitenbijter.
Wanneer ik bij de Bravia kom is het tijd voor de maaltijd van de dag, eigenlijk de overschotjes van de dag voorheen. Later op de dag is het tijd voor het voetbal even wat problemen in het begin maar daarna kan ik de match toch volgen op de smartphone, dat lukt prima maar op groot scherm is het toch aangenamer. Die nacht kan ik eindelijk ook eens door slapen en de volgende morgen sta ik fris op en na het ontbijt maak ik me klaar voor nog een laatste wandeling.
En natuurlijk passeren we ook nu nog eens aan de zandgroeve en aangezien het maandag is wordt er ook gewerkt.
De wandeling loopt langs de kortste route maar ik wijk even af en neem een andere kleurtje. Verloren lopen daar hoef je niet voor te vrezen volg een van de kleuren en je komt steeds terug uit bij de parking. Ik zou nog heel wat meer aan foto materiaal kunnen tonen maar dat is hier jammer genoeg niet mogelijk, ik merk nu reeds dat bepaalde foto's moeilijk geladen worden of helemaal niet. Daarom ben ik nu ook bij Wordpress bezig met het testen, maar voorlopig blijf ik bij Blogger. Het is iets voor de middag als ik terug aan de Bravia ben en eigenlijk zou ik best nog wel willen blijven maar ik moet de volgende dag terug naar de garage met de RCZ R en dus keer ik huiswaarts en heb ik nauwelijks van mijn vakantie kunnen genieten.
Ondertussen werd de externe harde schijf gekocht samen met een USB stick, door al eens de grote kuis te houden in het fotomateriaal en wat ik wilde behouden op die USB stick te plaatsen is het probleem eigenlijk al opgelost.
Reacties
Een reactie posten