Ook al gaven ze niet echt optimaal weer bij Buienradar, de bedoeling was om op vrijdag 30 April te vertrekken ik had gedacht om enkele dagen naar Reuver te gaan. Vrijdag was een stempel dag alsook op maandag en dinsdag. Woensdag was het dan weer 1 Mei. Ik was er trouwens al eens geweest in 2019 en wilde best nog eens terug gaan. Maar ik had op woensdag avond na het werk nog snel de DJI Osmo pocket 3 besteld en die zou de volgende dag al geleverd worden. Omdat ik werkte in de late shift liet ik hem in een afhaalpunt leveren maar toen ik daar vrijdag voor de deur stond bleek deze uitzonderlijk gesloten op vrijdag en zaterdag. Ik kon mijn camera dus pas op maandag gaan ophalen en dus bedacht ik maar een B scenario en koos ik er voor om eens richting Diksmuide te gaan met name De Blankaart wat ook al een tijdje op mijn bucketlist stond.
Het is dus al maandag 29 April rond de middag als ik pas kan vertrekken na een dik uur rijden bereik ik de parking. Daar parkeer ik mij naast een andere buscamper die enkele uren later wel vertrok. De man was daar duidelijk ook komen fotograferen. Ik maak me alvast een tas koffie en pak de DJI uit, maar wil je hem kunnen gebruiken dan moet je wel over een app op de smartphone beschikken eerst de QR code scannen die op het schermpje verschijnt die brengt je dan op de pagina waarmee je de app kunt downloaden. Voor de juiste instellingen is het zoeken en dat gaat iets minder vlot. Wanneer de connectie met de DJI en de smartphone tot stand komt ben ik al tevreden, daarna de USB kabel er in en wordt hij aan de Bravia geplugd zodat de batterijen kunnen laden.
Eerst al eens iets eten daarna besluit ik al eens een kijkje te nemen in de nabije omgeving. Daar vertrekt ook de wandeling voor dinsdag aan knooppunt 1 wat verderop rechts afslaan en aan het eind van het kasseibaantje kom je aan het bezoekerscentrum de Blankaart dat bestaat uit een prachtig kasteel.
Ik volg knooppunten 2, 3 en 4 en kom dan bij een brugje vanaf hier heb je een kijk op de boom waarin de zeearenden hun nest hebben en waarin zich twee jongen bevinden. De zeearend is een van de grootste Europeseroofvogels, ze hebben een vleugelspanwijdte van twee tot tweeënhalve meter. Ze eten vooral ganzen en meerkoeten, maar ook al eens een muskusrat of een koereiger en zo nu en dan staat er ook al eens vis op het menu. De zeearend kan tot 20 jaar worden.
Bron : VRT nws
De wilg in het midden met het nest van de zeearenden gefotografeerd met de oude Canon EOS 70 D en de gewone Canon EF-S 18-200mm f/3.5-5.6 IS zoomlens. Ik wandel nog even verder tot aan de vogelkijkhut waar ik een tijdje blijf kijken, daarna wandel ik rustig terug naar de parking. De auto's vertrekken één voor één en ik blijf uiteindelijk alleen achter op de parking. De avond vul ik met een goed ouderwets kruiswoordraadsel en wat later kruip ik in de slaapzak. Er is wel wat lawaaihinder van de Iepersteenweg, maar naar mate de dag vordert en de nacht zijn intrede doet neemt dit wel wat af.
De wekker van de smartphone staat op acht uur maar ik kom reeds een kwartier eerder uit de slaapzak en aangekleed geniet ik eerst van het Ochten ontbijt en een tas koffie. Daarna gaan de wandelschoenen aan en begeef ik mij op pad voor de wandeling van de dag. Ik begin meteen korte opnames te maken met de DJI ook al is de instelling nog niet afgerond, het is vooral wat testen en leren werken met de DJI camera dat is trouwens de zelfde die bij hun drones gebruikt worden. Ik begin aan knooppunt 1 naar 2 aan het kasteel waar ik rond heen wandel naar knooppunt 3, 4 aan het brugje over de vijver waar ik de foto's maak van de wilg. Daarna gaat het richting knooppunt 7, 8, 9 en knooppunt 43 ook hier heel wat water en modder en de wandelschoenen die net gereinigd waren zien er terug lief uit.
Het paradijs voor vogelliefhebbers.
En zo beland ik bij de uitkijktoren die ik even betreed en waar ik met DJI beelden maak die trouwens al op mijn Facebook pagina te zien zijn. De bestanden van de filmpjes zijn te groot om ze hier te downloaden, dus zal ik ook daar even moeten op zoeken hoe ik dat kan voorkomen en oplossen.
Na het bezoek aan de uitkijktoren en het filmen ga ik verder richting knooppunt 42, ik kom er deze man tegen die ook aan het fotograferen is en waarmee ik een babbel maak. Hij komt hier regelmatig en vertelt me dat de zeearenden hier regelmatig komen eten en hij wijs me ook de oude dode boom waar hij vaak zit in te rusten. Daarna zet ik mijn weg verder en sla ik links af, daar wacht me een erehaag van muggen die maar één ding willen en het rustig wandelen gaat meteen over in snelwandelen. Ik ben even later de muggen kwijt en ga richting knooppunt 44 en daar gaat het even fout ik heb niet gemerkt dat je links moet afslaan en loop gewoon recht door over een private weg met name de vijfhuizenstraat. Wanneer ik op een T uit kom en geen bordjes meer staan ben ik genoodzaakt terug te keren en heb ik heel die eind dus voor niks gedaan. Ik kom terug op het goede spoor en dit loopt langs velden en akkers en zo kom ik uiteindelijk in de Oostbroekstraat waar ik rechts afsla en waar ik even later passeer aan het punt waar ik rechtsomkeer had gemaakt. Dat is even balen uiteraard maar beter opletten is de boodschap. We volgen de Oostbroekstraat die overgaat in de Vijfhuizenstraat.
Na de knooppunten 45 en 46 beland ik bij knooppunt 39 daar wandel ik langs De Watergroep waar een immens groot waterreservoir ligt dat voor drinkbaar water moet dienen na bewerking. Ik zou er eigenlijk het bordje 40 moeten zien maar ik zie knooppunt 41 ik kijk het nog even na 39,40,41 zo staat het op mijn blaadje en dus sla ik dan maar links af over het brugje en volg knooppunt 41. Ik ga er van uit als ik de nummers op mijn briefje zie dat ik nu ongeveer aan de helft van de wandeling ben en merk dat de zon zich wat verstopt achter de wolken die plots dreigend over me heen komen. Daar sta je dan in je trui met geen regenjas bij je, dus het wandelen wordt wat snelwandelen al maak ik toch nog even tijd voor enkele foto's.
En plots duikt daar de IJzertoren op in de verte, die blijkbaar in de steigers staat en een opknapbeurt krijgt. Ik bevind me dan ter hoogte van knooppunt 13 en vervolgens gaat het naar 12 en 11 dat aan Sport Vlaanderen Woumen ligt. Een manege waar men kan leren paardrijden. Via de Zuidbroekstraat kom ik aan bij knooppunt 77 en even verderop aan knooppunt 10 sla ik rechts af terug De Blankaart in. Ondertussen is de zon terug gaan schijnen en kom ik aan knooppunt 9 waar ik die ochtend al gepasseerd was. Dus is het nu bijna het zelfde traject terug naar de camper. Maar eerst even rusten op een bank bij knooppunt 8 waar ik even geniet van de zon, de natuur en het geluid van de vogels rondom mij. Na een half uurtje ga ik rustig verder naar knooppunt 7 en 2 en kom ik deze maal aan de andere kant van het kasteel uit en vandaar gaat het terug naar de Bravia.
Terug in de Bravia was het vooral tijd om eerst wat te rusten en daarna te ontbijten. Ik zou daarna nog even terug gaan naar de brug met de Canon EOS 5D en de telelens maar het begon wat te regenen. Ik bekeek even buienradar en als ik dat weerbericht las was het alsof de wereld ging vergaan. Storm met hagelbuien en stortvlagen. Ik besloot uiteindelijk om maar terug huiswaarts te gaan terwijl het achteraf eigenlijk wel meeviel. Dus kom ik eerstdaags nog wel eens terug en hopelijk is het weer dan iets beter.
Reacties
Een reactie posten