Wat een mooi weekend had kunnen worden viel volledig in het water, ik had nog thans vrijdag 8 en maandag 11 september verlof genomen. Maar de online aangekochte smartphone werd maar pas die vrijdag afgeleverd in het afhaalpunt. Na het openmaken van de verpakking bleek daar geen oplader bij te zijn en de meegeleverde USB kabel paste dan weer niet op de USB poortjes van mijn Bravia en de autoradio. Het was al te laat om nog naar de Proximus winkel in Lochristi te rijden dus deden we dat op zaterdag. Daar kon ik de lader kopen en kreeg ik te horen dat ik een USB A kabel nodig had en dat ik dat wel kon vinden op het internet. Dat was volgens de verkoper allemaal normaal.
Dus met andere woorden je koop je een nieuwe wagen, maar op het moment dat je uit de toonzaal wil rijden merk je dat er geen autosleutels zijn en zegt de verkoper tegen u dat is normaal. Maar zoek eens op het internet daar zijn die zeker te koop. Wat zou je dan zeggen ?, "ja tarara doet het zeer". Als je al dat geld moet betalen voor een smartphone dan mag die oplader daar wel bij zijn vind ik. Dan maar op zoek naar een USB A kabel die ik uiteindelijk vond in de Gamma in Wetteren.
Maar dan was er ook nog de tijdelijke verzekering die liep maar tot zaterdag 9 en ik had het officiële papier nog niet ontvangen na betaling, dat zou pas de woensdag daarop in de brievenbus zitten. En dus was het uitkijken naar het volgende weekend.
Bij mijn reisverhalen met de LMC ontbreekt één uitstap en dat was naar deze plek in Aalter. Ik had die foto's ook al verwijderd. Ik vond het alvast geen spectaculair boswandeling veel van dit bos is dan ook privé domein en verboden toegang. De nacht heb ik er toen ook niet doorgebracht, omdat ik er geen goed gevoel bij had en dan maar besliste om terug huiswaarts te rijden. Toch wou ik nog even terug en had ik deze maal ook voor een plan B gezorgd.Het was al laat toen ik vertrok en met de nieuwe smartphone merkt je meteen het verschil, alleen moest ik nu nog even uitzoeken hoe het precies werkte want ik had eerst geen spraakbegeleiding en dus maakte in op de autostrade parking van Drongen een tussenstop. Als je het weet, is het simpel na het tikken op een symbooltje kreeg ik de keuze uit drie routes ik koos voor A en zette men weg verder en met de spraakbegeleiding verliep de rest van de tocht zeer relax en aangenaam.
Bij aankomst was ik er niet alleen er vertrok wel juist een camper maar er zou later die dag een nieuwe erbij komen en toen waren we terug met drie. Eerst wat eten daarna trek ik de wandelschoenen aan. We volgen hier de bordjes met de knooppunten, en het was wat improviseren. Terug thuis zou ik de website wandelknooppunt.be ontdekken en die bied de mogelijkheid om op voorhand zelf je route samen te stellen. Dat is wel handiger natuurlijk, zo weet je al meteen hoelang de wandeling zal zijn en je kan zelf nog bijsturen door de route wat in te korten of nog een stukje uit te breiden. Heel interessant om bij mijn volgende uitstapje eens te proberen.Tussen punt 76 en 78 wordt momenteel aan houtkap gedaan en is de ondergrond erg drassig en modderig. Maar wat later beland ik terug op de straat die ik overstak en gaat het naar rechts richting knooppunt 15. Wanneer ik verder wandel naar de Sparhoekdreef kom ik aan de voetbalvelden van Daring Maria-Aalter en juist daar op de parking lag mijn plan B. Aan knooppunt 10 duik ik terug de bos in en gaat het via knooppunt 26 en 11 terug richting de parking.
Reacties
Een reactie posten