Vlaanderen Deel 2

We schrijven 18 Oktober 2020 dit weekend ga ik nog eens naar Westvleteren. Bij park4night vond ik de Parking Sixtusbossen, ze ligt wel heel dicht bij een hoofdweg maar we zien wel. Van hier uit kan je wandelen naar de V1 site Proven (Canadabos). Het zijn de restante van een lanceerplatform voor de beruchte V1 bommen van het Duitse leger in wereldoorlog II 

Wanneer je vanaf de Canadaweg het bos binnenwandelt merk je al snel een betonnen pad op, dat je recht naar de resten van de V1-basis leid.

Het was een van de achttien V1-basissen die het Duitse leger in West-Vlaanderen liet optrekken. Dwangarbeiders, vooral Russen, mochten het vuile werk doen. Ze zaten opgesloten in werkkampen in Markhove en Proven. Het doelwit was Londen, vanuit Proven wilden het Duitse leger Londen bestoken met V1's. In vogelvlucht 200 kilometer, de vliegende bom had een bereik tot 240 kilometer.

Ook al was het betonwerk in augustus 1944 klaar, nooit zou er vanuit Proven of West-Vlaanderen een V1-bom gelanceerd worden: de geallieerden rukten te snel op vanuit Frankrijk en de Duitse soldaten kozen het hazenpad.

Moet eerlijk zeggen dat de V1 site me eigenlijk wat tegenvalt ik had er toch iets meer van verwacht. Terug bij de LMC maak ik me vlug iets te eten want ik wil meteen aan wandeling twee van de dag beginnen met een bezoek aan het Dozinghem Military Cemetery. De regen van de voorbije dagen maakt de weg er heen modderige, het voelt even als de frontsoldaat die elke dag opnieuw door de West Vlaamse kleigrond moest ploeteren. 

Aan de ingang van de begraafplaats een foto van Nurse Helen Fairchild een Amerikaanse verpleegster die hier werkte in het veldhospitaal als operatieverpleegster en die na zware nachtelijk bombardementen geëvacueerd werd en overgeplaatst naar Frankrijk waar ze om het leven kwam en begraven werd. 

Er zijn nu 3.174 oorlogsgraven van het Gemenebest uit de Eerste Wereldoorlog op de begraafplaats en 65 Duitse oorlogsgraven uit deze periode. Op de begraafplaats zijn ook 73 graven uit de Tweede Wereldoorlog die dateren uit de terugtrekking van de geallieerden naar Duinkerken in mei 1940. De begraafplaats is ontworpen door Sir Reginald Blomfield.

Ze mogen dan wel de naam Brusselse spruiten dragen, wees gerust ze worden geteeld in de West Vlaamse kleigrond ! Ik stap nu terug naar de parking en eet nog wat. Tegen de avond wordt het al wat frisjes in de LMC en dus zet ik de verwarming op, waardoor het toch gezellig wordt bij het televisie kijken en dat met een glas heerlijke Roodeberg een rode wijn uit Zuid Afrika en een blokje kaas uit Brugge. Meer moet dat niet zijn. Het is al vrij laat als ik de slaapzak in kruip en blijkbaar is er toch nog verkeer op de weg en dat houd me wakker. De volgende morgen koffie en ontbijt, even naar het toilet en scheren, de wandelschoenen aan en we kunnen beginnen aan de wandeling die ons terug naar de begraafplaats leid om van daaruit dan verder te wandelen richting de abdij. 

Wat verder voorbij de abdij sla ik links af richting de Lourderdsgrot, ook daar laat ik een kaarsje branden voor mijn moeder, na een korte rustpauze zet ik de wandeling verder. Het is nog te vroeg om al een West Vleteren te gaan drinken of mij een voorraad te kopen wand "De Vrede" gaat pas later open en dus dat zal voor een volgende keer zijn..

Eens terug aan de LMC wordt er even een drankpauze in gelast en doe ik nog een korte wandeling we volgen daarbij niet echt een uitgestippelde route het is meer even de omgeving gaan verkennen. Ik wandel dan ook langs de zelfde paden terug naar de parking. Zo zit mijn weekend er weer eens op.

Het is 27 November 2020 en ik besluit nog eenmaal erop uit te trekken met de LMC. Ik wou nog eens foto's maken van de oude elektriciteitscentrale "Interescaut" maar deze maal van aan de voorzijde van het gebouw. Daar voor moet ik terug naar Kruibeke-Bazel. Ik geniet van een verlofdag en dus kunnen we reeds op Vrijdag vertrekken, parkeren doe ik opnieuw op de parking nabij de sporthal De Dulpop. 

Eens ik mijn plaats heb ingenomen trek ik de wandelschoenen aan en begeef ik me op stap boven op de dijk gaan we naar rechts wat verderop links de trappen af. Na een flinke wandeling bereik ik mij doel en dat valt ferm tegen ! Om te beginnen hangt er een mist. Daarbij komt ook dat de plaatselijke vegetatie me ook nog eens het zicht belemmeren. Die gasten van "Homo Universalis" zullen wel een drone gebruikt hebben om de voorgevel mooi in beeld te brengen. Ik zet mijn wandeling verder en plots merk ik iets op, ik was er zo goed als voorbij gelopen en dus keer ik op mijn stappen terug. Ik volg het pad en kom uit bij dit gebouw.

Het is volledige vervallen, op het moment dat ik daar aan kom zijn er nog twee oudere mannen aanwezig. Ik vraag hen of ze er iets meer over weten. Het klinkt onwaarschijnlijk, maar het bijzondere gebouw was oorspronkelijk het Zweeds Paviljoen van expo 1930 in Antwerpen. Het gebouw werd afgebroken en heropgebouwd in Bazel. Naast het Paviljoen lag nog een  openluchtzwembad, waar de mensen van Bazel kwamen zwemmen. Dit werd in het verleden reeds volledig gedempt.

Er zouden eerst plannen hebben bestaan om het te renoveren, maar door het getalm van de politiekers en de nieuwe eigenaars van waterwegen en zeekanaal liep het ondertussen onherstelbaar schade op en werd het overgeleverd aan de natuur. Ik wandel verder door de polder richting de LMC waar ik eerst nog enkele foto's maak van het kasteel en zijn omgeving. Ik heb zoveel foto's dat het onmogelijk is ze hier allemaal te tonen, maar ik doe me best om daar een oplossing voor te vinden. De volgende dag nog maar eens gaan wandelen en zo kwam ook aan dit weekend een einde. De LMC ging onder de carport en kon alweer aan zijn winterslaap beginnen.

Mijn eerste uitstap van 2021 begint op 24 April in Heusden-Zolder, parkeren doen we op de grote parking aan het circuit. Het wordt geen raceweekend maar ik ga nog eens wandelen door de natuur van Zolder. Ik steek de weg over en begin aan de wandeling naar de Kluis van Bolderberg. En zeggen dat ik er al velen malen voorbij gereden was zonder er echt veel aandacht aan te schenken. vanop de Bolderberg heb je dan ook een prachtig uitzicht op het kasteel en de vijvers van Terlaemen. We zetten onze wandeling verder en bereiken meteen de Kluis van Bolderberg. 

hoe lang de wandeling is kan ik niet precies zeggen maar de afstand valt goed mee. En onderweg vind je voldoende banken om eens te rusten indien nodig. En wie denkt dat we hiermee alles gezien hebben is mis er is nog veel meer, maar dat zal voor een andere keer zijn. Terug aan de camper neem ik eerst iets voor te drinken en ga dan nog even tot aan het circuit. Via het Herderspad dat is de weg tussen het Galgenbos en het medical center van het circuit, loop ik door een open hek naar binnen zo kom ik tot aan de racebaan. Er vinden vrije trainingen plaats en ik blijf dan ook graag nog even kijken. De camera had ik niet bij dus film ik wat met de Nokia, maar deze heb ik ondertussen alweer verwijderd want de kwaliteit was niet om aan te zien. Wat later terug op de parking besluit ik wat verderop de nacht door te brengen en rijd ik naar het kampeerautoterrein Bolderberg. Je staat er nooit alleen en dat zorgt voor een veilig gevoel. We genieten van een streekbiertje met borrelnootjes en zappen wat heen en weer op de televisie. Rond middernacht gaat de schotel naar omlaag en kruip ik de slaapzak in.

Na het ochtendontbijt breng ik nog eens een bezoek aan Domein Bovy en ga ik het schattig ezeltje fotograferen in de kinderboerderij. Daarna gaat de wandeling verder. En ook al is het nog vroeg op het jaar met een goede warme jas is het ook nu heerlijk wandelen door het domein. Zo zag ik er ook een ijsvolgel aan mijn neus voorbij vliegen, zou ik ook wel eens graag op foto vastleggen maar dat zal helaas nog niet voor meteen zijn. De waterhoen daarentegen wou dan maar al te graag poseren. En voor we het domein verlaten gaan we eerst nog schaapjes tellen.

Bij het verlaten van het domein loop ik nog even het Galgenbos in maar deze maal sla ik niet links af maar ga ik rechtdoor. Daarna wandel ik terug richting de LMC. En voor ik het weet zit de dag er zo goed als op. Terug in de camper ga ik nog even de wc cassette ledigen en ruim ik alles op zodat ik aan de terugreis kan beginnen.

Mijn volgende reis met de LMC zou me naar Hamont-Achel brengen, nu ja dat was toch de bedoeling maar de Zenec bleek er nog nooit van gehoord te hebben en voor ik het wist zat ik in Nederland ik had zelf het bord met afrit Mol, Arendonk, Retie te laat opgemerkt en ik kon niet meer terug. Dan maar verder gereden tot de eerste afrit en daar de LMC gedraaid en langs de andere kant terug naar de grensovergang met België. Ik neem dan maar zelf de eerste afslag. Ondertussen is de Zenec druk bezig met "Route herberekenen" en "omdraaien indien mogelijk". Wat dan volgt is huilen met de pet op. Hij laat me rondjes rijden en stuurt me telkens van Pontius naar Pilatus tot ik het kotsbeu ben en mij aan de kant zet, ik neem er even de map bij en ga voor Plan B. De abdij van Postel in Mol. Dit is vlakbij en kan hij misschien wel vinden. Wat later bereik ik de parking en neem ik even de tijd om te bekomen. Daarna maak ik mij op voor de wandeling en het bezoek aan de abdij van Postel. Aan de ingang bevind zich een abdijwinkeltje daar kan je abdijkaas en brood kopen maar ook natuurproducten zoals pillen en zalfjes op basis van kruiden en bloemen. Uiteraard is er ook het abdijbier Postel.

Naast de abdij bevind zich de kruidentuin, daar staat ook een hondenren met een hondenhok er in. Op de hondenren een briefje met deze grappige tekst ; 

Hallo, ik ben Rommeke

Rommeke is "CEO" en tevens "General manager ongedierte controle" van deze kruidentuin. Rommeke ontvangt een royaal salaris, krijgt jaarlijks miljoenen aan bonussen en een aandelenpakket. Het is dus echt niet nodig hem te voederen. Bedankt.

En wat later loop ik Rommeke persoonlijk tegen het lijf, die op zijn beurt wel aan het genieten is. Ondertussen werkt zijn baasje in de kruidentuin. Die kruiden capsules kan je kopen via de abdij winkel maar ook via de webshop. Maar ook zalf wordt er gemaakt uit planten en bloemen. 

Daar ik al van kinds af aan kamp met een droge huid en ik last kreeg van irritatie raadpleegde ik hun webshop. Ik had al jaren Nivea zitten smeren maar echt beter werd dit niet. Dan dit maar eens proberen. Echt lekker ruiken doet ze niet maar na een half potje te hebben gebruikt heb ik al maanden geen last meer. 

Vrij recent toen ik wat aan het rond snuisteren was op het internet kwam ik toevallig dit filmpje tegen van pater Daniël Maes uit de abdij van Postel het is een boeiend interview met de 85-jarige Norbertijn uit de abdij van Postel, pater Daniël Maes, verblijft al vele jaren in het Mar Yacub klooster in Qara in Syrië. Ondanks het interview meer dan 2u18:06 in beslag neemt vind ik het toch een aanrader om het eens te beluisteren.

Na mijn bezoek wandel ik terug naar de camper, en ga ik eerst wat eten voor we aan deel twee van de dag beginnen de wandeling rond de abdij.

Van de wandeling zelf kan ik mij niet veel meer herinneren, zal ze dus nog eens moeten overdoen. Als ik aan het eten wil beginnen merk ik dat ik het een en het ander vergeten ben zoals de mayonaise. Dan maar een potje Aïki, en nog wat sandwiches. 

Na de maaltijd even tijd maken om nog wat buiten naast de camper te zitten en te genieten van het prachtig weer. In de avond nog wat televisie kijken en vroeg de slaapzak in. 

De volgende dag verlaat ik de parking en gaat het richting Lommel, maar blijkbaar houd de Zenec enorm veel van Nederland want hij stuurt mij terug naar Nederland om dan even later terug in België te arriveren. Eerste bestemming is de Colruyt van Lommel, het is al een hele opdracht om mijn LMC daar geparkeerd te krijgen en aan de reacties te zien hebben ze daar ook nog niet te veel van deze campers gezien. Als ik mijn boodschappen gedaan heb rijd ik verder naar de grote parking die ik gevonden had via park4night ze ligt aan het sportcomplex "De Soeverein"  maar het is er mij veel te druk en ik besluit nog maals voor plan B. te gaan. 

Ik rij wat verderop naar de brug over het kanaal en sla dan voor de brug links af ter hoogte van café De Engel, om wat verderop de grint parking aan het kanaal van Bocholt-Herentals te bereiken. Blijkbaar is het een geliefde plek bij vissers, langs het water staat alles vol en dus stel ik mij aan de kant van de bomen. Ik draai het gas open zodat de frigo haar werk kan doen en trek de wandelschoenen aan. 

Ik hou de wandeling kort, en bij het verlaten van het bos dat parallel loopt met het kanaal kom ik op een plekje waar ik eventueel in de toekomst ook nog kan staan. Voor iemand die van de scheepvaart houd is dit ongetwijfeld the place to be. Niet alleen binnenschepen varen hier regelmatig voorbij maar tal van plezierjachten. Ik wandel nu rustig via het jaagpad terug naar de parking, terug in de LMC bereid ik me een koude schotel en als wat later op de dag twee campers de parking verlaten. Neem ik vlug een van de plaatsen in zo kan ik die avond toch de schotel uitklappen zonder dat deze gehinderd wordt door de bomen. Maar eerst nog wat buiten zitten en genieten, daar zijn ze trouwens nog steeds aan het vissen.

De volgende morgen maak ik mij na het ontbijt op voor de grote wandeling richting de Sahara, ja je lees het goed de Lommelse Sahara. Het is een prachtig stukje natuur gebied dat vast en zeker een bezoek waard is. Zo wandel ik over het oude militairoefenterrein waar eigenlijk niet zo veel te zien is behalve een tweetal bunkers. 

Wanneer ik terug aan de LMC kom ga ik eerst wat eten daarna plaats ik mij buiten in de stoel en met een frisse pint is het een zalige plek, Zo nu en dan vaart er wel eens iets voorbij.

De campers van het water zou je ze kunnen noemen, ooit wel eens van gedroomd maar als je de prijzen ziet is je droom vlug over. Wanneer de duisternis valt begeef ik mij naar binnen en gaat de televisie nog even aan. Ik maak het niet te laat want ik wil de volgende dag nog eens de grote wandelroute gaan doen. En die brengt me op een nieuw stuk , maar wanneer ik een eind gelopen heb vind ik plots geen pijlen meer dus keer ik maar noodgedwongen terug en begeef ik me opnieuw richting Lommelse Sahara.

Ook nu te veel foto's om ze hier allemaal te plaatsen De tijd vliegt en eer ik het weet zijn we terug aan de camper na wat gerust te hebben ruim ik alles op en vang ik de terugweg huiswaarts aan. Ik kijk er dan ook naar uit om hier nog eens terug te komen. Want ook aan de andere zijde van het kanaal is er nog veel te zien en te wandelen.