Herinneringen aan de LMC - Deel 2

Na de trip naar Ouddorp volgt nu Maasmechelen maar eerst maken we een tussenstop in Lommel. Waar ik mijn LMC parkeer op een parking aan de Zandstraat vandaar wandel ik verder richting de Leyssensmolen. De molen werd gebouwd in 1797 in Olmen, deze staat echter niet meer op zijn oorspronkelijke plek maar werd hier heen verplaatst in 1964. 

Elke eerste zondag en derde zaterdag van de maand, van 13.00 tot 17.00 u, is de molen gratis open voor het publiek.

Nadat ik mijn foto's heb genomen. keer ik terug richting parking en neem eerst iets te drinken om vervolgens weer te voet verder te wandelen deze keer in de richting van het Kattenbos. Daar bevind zich namelijk het Deutscher Soldatenfriedhof. 

En of het nu vriend of vijand is, bij het aanschouwen van deze begraafplaats wordt je heel even sprakeloos. In het Kattenbos vind je de graven van 39.111 gesneuvelden terug. Voor het leeuwendeel gaat het om Duitse soldaten die omkwamen tijdens WO II. En dat maakt deze begraafplaats niet enkel qua oppervlakte (16 ha), maar ook vooral op vlak van het aantal doden de grootste in zijn soort.

Na mijn bezoek aan de begraafplaats wandel ik terug naar de camper en maak mij op voor een rit wat verderop naar Maasmechelen. We gaan namelijk logeren op camping Salamander, nadeel ik sta onder de bomen dat wordt dus geen tv kijken. Voordeel ik bevind mij net aan de start van prachtige wandelroutes op de Mechelse Heide. 

Op zaterdag ga ik alvast de omgeving gaan verkennen. ik heb in het verleden jammer genoeg geen notitie gemaakt van o.a. de naam van de wandelroute of het aantal kilometers, maar ik beloof dit in de toekomst anders aan te pakken. Wie van wandelen houd is hier alvast aan het goede adres. Bij mijn later opzoekingswerk blijk trouwens dat daar nog heel wat moois te fotograferen valt. 

Dus een redenen te meer om nog eens terug te gaan. Op zondag na het ochtendontbijt maak ik mij klaar en begin ik aan een nieuwe wandeling, deze maal de langste afstand. Daarbij moeten soms wel wat hoogte meters overwonnen worden ! De wandeling loopt onder andere door een zandwinningsgebied. Bij mijn terug komst op de camping merk ik mijn nieuwe buren op. Ik heb echt geen zin om zelf nog een maaltijd te bereiden en dus besluit ik om die avond iets te gaan eten in het cafetaria. Terwijl ik daar ben begint het te regenen, het water komt met bakken uit de hemel. Na men vierde streekbiertje vind ik het toch stilaan voldoende en besluit ik maar om de regen te trotseren en naar de camper te rennen. En aangezien er geen televisie kan gekeken worden ga ik maar eens vroeg gaan slapen. De volgende dag, maandag is het mooie liedje alweer voorbij en het is tijd om op te kramen. Maar alvorens ik de reis huiswaarts aanvat ga ik toch nog eerst een koffie drinken in het cafetaria.

Het enige wat mij nu nog rest zijn de mooie herinneringen aan de uitstapjes met mijn LMC. Een van deze uitstapjes was naar Reuver in Nederland net op de grens met Duitsland. Ik verbleef  er op Camping Natuurplezier. De camping was vol maar er waren nog plaatsen vrij op de camperplaatsen die zich aan de straatzijde bevinden, nu ja ik was de enige die er stond. 

Later op de dag zouden er wel nog een viertal campers mij gezelschap komen houden. Bij het oversteken van de straat bevind je zich meteen in Duitsland. Je kan er uren wandelen in de uitgestrekte bossen. En als je stil bent en je let goed op dan zie je er al eens een eekhoorn of een hert. Dit vast leggen met de perfecte foto is een ander paar mouwen ! Op Zaterdag bezocht ik natuurpark Brachterwald dit voormalig militairdomein is een prachtig omheind natuur gebied dat ooit in de vorige eeuw dienst deed als opslagplaats voor munitie van het Engels leger. Na een fikse wandeling kom ik plots op een T uit en sta ik plots voor de keuze links of rechts afslaan? Uiteindelijk koos ik voor rechts, achteraf zou blijken dat ik een groot stuk had afgesneden. Waar door ik de oude hangar die achter gebleven is in het park heb gemist. 

Deze foto maakte ik in het natuurpark. En werd in 2022 nog vertoond op de Duitse regionale televisie met name sat1nrw 

Het weekend ging veel te vlug, vooraleer ik het besefte was het reeds zondag. Alles was reeds opgeruimd en ik had nog iets meer dan twee uur alvorens ik de camping moest verlaten, dus besloot ik om toch nog maar een wandeling te gaan maken. En na een uur stappen keerde ik me noodgedwongen terug ook al had ik echt geen zin om huiswaarts te gaan. Maar ik kon niet anders de volgende dag begon er een nieuwe werkweek. Maar men besluit staat vast van zodra de nieuwe bus camper in mijn bezit kom ik nog eens terug. 

De uitstap met de LMC die mij het meest zal bijblijven is ongetwijfeld deze naar Thuin. Niet alleen om zijn mooie omgeving maar ook om zijn extreme temperaturen dat weekend. Het is de eerste keer dat ik aan wildkamperen deed. Geen camping of camperplaats maar gewoon in een doodlopend straatje gratis en voor niks. De temperaturen in de camper liepen die dag op tot 49°C een heuse sauna dus. 

Het werd puffen en blazen en 's avonds ging alles wat open kon open tot in de nacht wat voor een heerlijke verkoeling in de LMC zorgde. De douche later op de avond deed ook ferm deugd, maar even later was het alweer zweten. 

Je kan er heerlijk wandelen langs de oever van de Samber en zo nu en dan vaart er ook een plezierjacht voorbij.

Toen ik uitstapte weerklonk in de verte het geluid van een doedelzak, neen het was niet mijn persoonlijke verwelkoming comité. Het had te maken met het feit dat daar juist een trouw aan de hang was. 

Na de wandeling langs de oevers van de Samber bracht ik een bezoek aan de ruïne van de Cisteriënzerabdij van Aulne. En door dat die trouw er plaats vond heb ik geen bezoek gebracht aan Brasserie du Val de Sambre., waar je het heerlijke abdij bier kan proeven. De brouwerij werd opgericht in 1998 nabij de ruïnes van de abdij van Aulne. Vanaf juli 2000 werd begonnen met het brouwen van de abdijbieren Abbaye d'Aulne. De bieren worden gebotteld bij Brasserie du Bocq, die in 2015 werd overgenomen door brouwerij Corsendonk. Gelukkig was er aan de andere zijde van de abdij een terrasje waar ik kon proeven van een  Abbaye d'Aulne afgekort naar ADA. Er is dus ook nu weer een reden om ooit nog eens terug te gaan. 

Wanneer ik de Zenec instel voor de terugtocht blijk hij niet meer te werken. Ik draai me en rij alvast terug van waar ik kwam en zet mij even aan de kant op de parking van de begraafplaats. Wat ik ook probeer hij doet niks. Uiteindelijk duw ik zolang tot de Zenec helemaal uitgeschakeld wordt en daarna opnieuw opstart hiermee is het euvel opgelost en kan ik de terugweg naar huis verder zetten.