Herinneringen aan de LMC

Mijn eerste uitstap over de landgrens ging richting Zoutelande in Zeeuws Vlaanderen. Ik genoot van een verlengd weekend met Allerheiligen en het weer was prachtig voor de tijd van het jaar. overnachten met de LMC deed ik bij Minicamping Boogaard een klein maar gezellige camping met een vriendelijke gastvrouw die me een korte rondleiding gaf. Ik had geluk want het was hun laatste week voor de winterstop. 

Even de stekker in het stopcontact, de gaskraan open en de schotel uitgeklapt en ik was er helemaal klaar voor ! Zelfs voor nog even buiten te zitten al werd het na een tijd toch wat frisjes.

              

De camping ligt op wandelafstand van het strand tussen Zoutelande en Westkapelle, wat meteen opvalt is de natuurpracht die er heerst. Geen grijze grauwe appartementsblokken die volledig onze Vlaamse kust ontsiert maar hoge duinen waar het heerlijk wandelen is en je echt tot rust kan komen. En ben je moe, dan kan je even rusten op een van de banken in Zoutelande of Westkapelle. Beslist de moeite waard om er eens wat extra kilometers voor te rijden. Liefhebbers van grote vrachtschepen kunnen hier volop genieten van de talloze vrachtschepen die af- en aanvaren. 

Op dag twee ging de wandeling dan richting Westkapelle. En bracht ik een bezoek aan het dorpje achter de dijk. Het werd een geslaagd weekend voor herhaling vatbaar. 

De terugweg gaat terug via de Westerscheldetunnel deze toltunnel van 6,6 kilometer is daarmee de langste tunnel in Nederland

Terug thuis was het tijd om de LMC klaar te maken voor zijn winterslaap. 

Die winter kon niet vlug genoeg voorbij zijn en bij de eerste zonnestralen vond ik dat de tijd rijp was om de LMC klaar te maken voor de eerste uitstap. Die eerste uitstap van 2019 ging richting het polderdorpje Doel. Het was ooit het paradijs voor Urbex fotografen en eigenlijk kwam mijn bezoek reeds veel te laat. Vandalisme had er reeds een enorme ravage aangericht. Daarom werden alle huizen hermetisch afgesloten.

Doel is dan ook één van de best bewaakte dorpen in Vlaanderen en daar geraak je zo maar niet binnen. Bij het indraaien van de Engelsesteenweg moet je eerst je paspoort in een kaartlezer stoppen en je registreren dan pas kan je verder rijden, tenzij je de wagen daar achterlaat en gewoon te voet verder gaat. Daarnaast staan er ook camera's opgesteld en patrouilleren mensen van Securitas met hun wagen door de straten. Veel te laat uiteraard, het kwaad was al geschied. Het ooit zo prachtig polderdorpje werd herschapen in een spookdorp.

Verblind door de vele $ symbolen in hun ogen hebben sommige ministers kost wat kost de haven willen uitbreiden, ook al betekende dit het opofferen van dit mooie  polderdorpje aan de schelde en zijn bewoners. Doel zou verdwijnen onder een dik tapijt van beton en veranderen in één groot haventerminal. Het hele verhaal over Doel kan je hier lezen !

 

Het was er al bij al vrij druk en de zon zorgde voor een aangenaam gevoel ook al was het pas Maart. Na mate de dag vorderde keerde de rust stilaan terug in het dorp. Ik had overwogen om er te overnachten maar ik heb het niet gedaan, ik wist niet of de mensen van Securitas dit zouden tolereren. Uiteindelijk zal Doel nu toch gevrijwaard worden en had heel die miserie de bewoners kunnen bespaard worden.

Maar het kwade is nu eenmaal geschied. Of hoe ooit een leraar tegen mij zei : "Je hebt het dierenrijk met de nadruk op rijk. Je hebt het plantenrijk met de nadruk op rijk. En tenslotte hebt je het mensdom met de nadruk op dom. " De mens is zich zelf en onze planeet in snel tempo aan het vernietigen en sommige zien het niet of willen het niet zien. Andere beseffen het dan wel maar worden verblind door het $$$ geld.

Deze foto wilde ik jullie niet onthouden, soms zegt hij meer dan duizend woorden !

" Later, als de vele mooie herinneringen

de plaats van mijn verdriet hebben ingenomen,

zal ik misschien kunnen verwoorden

Wat ik nu enkel met tranen kan vertellen"

"Er is kaf en er is koren

De Heer draagt er zorg voor

Allebei gaan ze verloren

Van wanneer of waarom geen spoor"

 

En dan werd het tijd voor een tweede uitstap naar Nederland, met name Oudorp. Het was wat zoeken en de navigatie stuurde me heen en weer, dat had de dure Zenec  wel eens meer tot ik me er serieus begon aan te ergeren. Daar sta je dan aan een kruispunt en krijg je dit te horen "Route her berekenen" dan beslis je maar om rechts af te slaan krijg je even later dit te horen "Gelieve u om te draaien indien mogelijk". Uiteindelijk maar even gestopt en het op de goede oude manier gedaan en het gewoon gevraagd aan een man die daar net aan het werken was . Het was vrij simpel ik kwam aan het eind van de Oudelandseweg en kwam uit op de West Nieuwlandsedijk daar stuurde de gps mij telkens naar links, terwijl ik eigenlijk gewoon rechtdoor had moeten rijden want daar gaat de Oudelandseweg gewoon verder en ligt camping Brouwersdam. Het was er heerlijk vertoeven daar op de prachtige camping, de zon scheen heerlijk maar er stond zo nu en dan toch wel een stevige briesje. Op wandelafstand ligt bunkerroute De Punt en laat dit nu juist de hoofdredenen zijn waarom ik naar Ouddorp was afgezakt.

Het bunkercomplex maakte deel uit van de Atlantikwall een 2.685 kilometer lange verdedigingslinie, die de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog langs de kust van Europa aanlegden ter voorkoming van een geallieerde invasie uit zee. Na tal van foto's te hebben gemaakt keer ik dan terug naar de camping. Die avond wordt mijn aandacht getrokken door een lichtbundel, het blijkt de vuurtoren Westhoofd te zijn. De volgende dag begeef ik mij dus naar de andere kant richting vuurtoren en het strand.

En net als Zoutelande is deze kustlijn zalig om te genieten van de zee en de natuur. Sorry maar als ik moet kiezen tussen Vlaanderen of Zeeuws-Vlaanderen dan kies ik toch voor het laatste al moet ik daar wat extra kilometers voor rijden. De wandeling loopt door een prachtig natuurgebied en eens aangekomen op het strand is het zalig genieten. Wat later op de dag wandel ik terug naar de camping.